Μια Ιστορία Φρίκης...

[Swamp Thing]

Επειδή πολλά γενικά λέγονται, αλλά ελάχιστα ειδικά και συγκεκριμένα γράφονται σχετικά με την κακοποίηση των ζώων από διάφορα καθάρματα, αντιγράφω εδώ μια επιστολή του κ. Στέφανου Μπεκατώρου από τη στήλη της αλληλογραφίας της εφημερίδας Βήμα (20.2.2003). Ο επιστολογράφος κατονομάζει το συγκεκριμένο κάθαρμα-πρωταγωνιστή της εν λόγω Ιστορίας Φρίκης. Καλό είναι να το μάθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι. Ορίστε το κείμενο της επιστολής:

«Καταγγέλλω ένα φρικτό γεγονός, όνειδος και στίγμα για τον πολιτισμό και την ανθρωπιά μας, που συνέβη την Κυριακή 2.2.2003 και ώρα 12 το μεσημέρι.
Στο νοσοκομείο Σωτηρία, κοντά στο Εφημερείο και ενώπιον των παρευρισκομένων υπαλλήλων και σθενών εξελίχθη η ακόλουθη σκηνή: ένα κουταβάκι ενάμιση χρονών έπαιζε αμέριμνο, όταν ξαφνικά πλησίασε κάποιος «κύριος» και εν ψυχρώ σήκωσε τα οπόδι του, το κλώτσησε με δύναμη, το έστειλε στον απέναντι τοίχο και το συνέθλιψε. Το φτωχό πλασματάκι ξεψύχησε με ουρλιαχτά.
Οι έκπληκτοι θεατές έπαθαν σοκ, έμειναν άφωνοι και όταν κάποιος μπόρεσε να μιλήσει εκφράζοντας την οργή του και να πει «τι έκανες βρε», ο «κύριος», δηλαδή ο εγκληματίας, συστήθηκε θρασύτατα. «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ο υποδιοικητής του νοσοκομείου»
Αυτός ήταν λοιπόν ο «κύριος», ο υποδιοικητής… Ονομάζεται Χάρης Μηλιώτης και υπήρξε διοικητικός υπάλληλος του υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, είναι δε ιδρυτικό μέλος της κομματικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ του υπουργείου και επί σειράν ετών συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ».


Καλά τα χεκάου, αλλά μερικές φορές χρειάζεται κάτι πιο δραστικό...

[dazed]

Πολλές φορές εύχομαι να γίνω και εγώ μάρτυρας σε τέτοιο περιστατικό για να γίνουν και οι απαραίτητες κινήσεις δύναμης. Σε υλικό επίπεδο πάντα

[DarkMoon]

Βρε παιδιά, με κάτι τέτοια ξεχνώ και ιδιότητες πολιτισμένου ατόμου και τις λοιπές μπούρδες που μας φλομώνουν προσπαθώντας να μας έχουν μαντρωμένους!
Πού να 'ναι κρυμμένοι οι ήρωες π.χ. του Χάουαρντ, που μ' ένα τσεκούρι στο χέρι θα απένειμαν το δίκιο. Τίποτα περισσότερο, απλώς το δίκιο...
(Και δεν με βοηθάει και η σωματική μου διάπλαση.) Ίσως το χέκαου του άρθρου του Μπαλάνου μπορεί να κάνει κάτι για τέτοιου είδους φλύκταινες που περπατούν ανάμεσά μας. Αν έχει κανείς καμιά γνωριμία με κανένα Κόναν, με κανένα Σόλομον Κέην, ε, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να τους πείσουμε να περπατήσουν στους δρόμους της Αθήνας για λίγες ώρες. Το δίκιο γαρ είναι παναθρώπινο... (με μπόλικη ανήμπορη λύσσα από μέρους μας).

[Πολεμιστής της Φλόγας]

Φίλε/η Dark Moon, εδώ έθιξες ένα πολύ σημαντικό θέμα.
Αλήεια, πώς είσαι τόσο σίγουρος/η ότι δεν περπατούν όντως ανάμεσά μας, αθέατοι από εμάς; Άλλωστε, η τάξη των δαιμόνων (εκ του δαήμων = σοφός), βρίσκεται ανάμεσα στην τάξη των ανθρώπων και αυτής των θεών, Φύλακες της Τάξης και του Δικαίου κατά τους Αρχαίους (όχι τους Μεγάλους). Μην ξεχνάμε ότι η Μεγάλη Τυφλή Θεά, η Νέμεσις, έχει τους "πράκτορές" της σκορπισμένους ανάμεσά μας.

Για αυτό άλλωστε και οι Φύλακες εγρηγορούν.

[Σφαίρος]

"Το ξέρετε ότι, αν δείτε κάποιον να σκοτώνει ή να βασανίζει ένα αδέσποτο και τον μηνύσετε, δεν έχετε δικαίωμα να έχετε δικηγόρο στο δικαστήριο ενώ εκείνος δικαιούται να έχει; Επειδή το ζώο θεωρείται res (πράγμα) αν δεν έχει "δεσπότη", δεν μπορείτε να υποστηρίξετε με δικηγόρο την μήνυσή σας (για τα "δεσποζόμενα" έχετε αυτό το δικαίωμα)" - από το Βήμα της Κυριακής 23/02/03.

ε, τότε γιατί να μην επικαλεστούμε την Anima Rerum;

[ΝΕΦΕΛΗ]

Εγώ μια φορά θα έκανα κάτι πολύ πιο απλό και πολύ πιο πρακτικό. Θα τον πλάκωνα στο ξύλο . Εφαρμογή του σωστότατου για μένα μωσαϊκού νόμου "οφθαλμός αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος". Και αν δεν με αθώωναν στο δικαστήριο, τουλάχιστον θα είχα την συνείδησή μου ήσυχη και την ηθική ικανοποίηση ότι έκανα κάτι και δεν έκλεισα τα μάτια όπως κάνουν οι περισσότεροι από εμάς. Εφαρμόστε το αν σας δοθεί η ευκαιρία, κάνει καλό στην ψυχή. Στο κάτω κάτω εκτονώνεσαι βρε αδελφέ!

[Swamp Thing]

Προφανώς οι γνωστές φλύκταινες ξαναχτυπούν. Να τι έγραψε σήμερα (24.2.2003) η Ελευθεροτυπία:

Ζάππειο: Το έγκλημα δεν ήταν στιγμιαίο

Σκύλοι και γάτες, δυστυχώς, εξακολουθούν να πεθαίνουν, δηλητηριασμένα, στο Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο. Και επίσης, σκύλοι εξακολουθούν να εξαφανίζονται απ' το Σύνταγμα, την Ερμού και το Μοναστηράκι: Ανθρωποι που καθημερινά φροντίζουν τα ζωάκια αυτά τηλεφώνησαν στη στήλη τα θλιβερά μαντάτα. Και μας πληροφόρησαν ότι αποφάσισαν να βγάζουν «περίπολα», σε βάρδιες, προκειμένου να «συλλάβουν επ' αυτοφώρω» τους δολοφόνους. Νύχτα - μέρα. Τελευταίο κατόρθωμα των δολοφόνων του Ζαππείου είναι ο θάνατος περίπου 10 γατιών, στην έξοδο προς Ηρώδου Αττικού και κοντά στον Φωκιανό. Υπολείμματα ύποπτων τροφών στάλθηκαν από τους φιλόζωους στο Χημείο, όπου αποδείχτηκε πως περιείχαν το ισχυρό εντομοκτόνο carbofuran.

[Fata Morgana]

Έχω θάψει (άλλο άλυτο πρόβλημα αυτό) τόσες πολλές γάτες , κυρίως δηλητηριασμένες, και παρατηρώ ότι η φαντασία των συνανθρώπων μας εξαντλείται κάποιες φορές στους τρόπους δολοφονίας των αδέσποτων και όχι μόνο, μικρών ζώων. Υπάρχει κάποιος γείτονας εξασκείται στη σφεντόνα με αποτέλεσμα κάποια απ' τα ζωάκια που ταϊζω να είναι τραυματισμένα και κυρίως μονόφθαλμα. Όταν είδα τον δράστη να εξασκεί το αγαπημένο του χόμπυ, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο αδύναμη αιστάνθηκα αφού δεν βρέθηκε ούτε ένας να με υποστηρίξει, είτε αδιαφορούσαν είτε με κορόϊδευαν -ως τη γραφική της γειτονιάς κλπ κλπ.
Και βέβαια ξέρω ότι είναι μάταιο να στραφώ στη δικαιοσύνη για τους λόγους που πιο πάνω αναφέρθηκαν. Και δυστυχώς βλέπω ότι δεν έχω το απαιτούμενο ταλέντο, διότι οι κατάρες που καθημερινώς εξαπολύω εναντίον του, ως τώρα δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα.

[Swamp Thing]

Συμφωνώ απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο του Μπαμπαστρουμφ και πιστεύω πως ο καθένας (και η κάθε μία) όσο αδύναμος/η και να είναι (ή νιώθει πως είναι) έχει πάντα τρόπους να πολεμήσει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνουμε μαρτύριο τη ζωή των καθαρμάτων -γιατί κάθε κάθαρμα έχει πρόσωπα αλλά και αντικείμενα που αγαπά και από τα οποία είναι εξαρτημένος. Ο νοών νοείτω...

[Κουνούπι]

Πώς όμως θα πολεμήσουμε όλους αυτούς που πετάνε φόλες τα βράδια;
Τα "περίπολα" που ανέφερε η Ελευθεροτυπία στις 24/2/03 δεν κρατάνε πολύ -όσο εξοργισμένος και να 'ναι κάποιος, σύντομα κουράζεται να ξενυχτάει.
Το Κουνούπι δεν είναι αισιόδοξο μ' αυτήν την υπόθεση των αδεσπότων. Υπάρχει ισχυρή θέληση από πλευράς των αρχών να "καθαριστούν" οι ελληνικές πόλεις, παρά τις φωνές διαμαρτυρίας που θα προκύψουν. Και οι ευχές, οι κατάρες, τα μάντρα κ.λπ. είναι ανίσχυρα μπροστά σε ένα κομμάτι κρέας βουτηγμένο στο ποντικοφάρμακο. Όπως έλεγε κι ο Πρόεδρος Λίνκολν: "Αυτό που είναι να γίνει θα γίνει και καμιά προσευχή δεν μπορεί να κάνει τίποτα".
Το τραγικά αστείο στο όλο θέμα είναι πως μέσα σε 2-3 χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα αδέσποτα θα πολλαπλασιαστούν και πάλι από τα λίγα που θα απομείνουν. Οι αρχές πιθανότατα το ξέρουν κι αυτό, όμως δεν τους νοιάζει. Θα πραγματοποιήσουν το σχέδιό τους, εκτός πια και αν η αγανάκτηση που θα ξεσηκωθεί, πάρει διαστάσεις Γαλλικής Επανάστασης.

"Μέλισσα: κουνούπι turbo" -Κουνούπι