Πρόσφατα είδα (κατόπιν σχετικής πληροφόρησης από φίλους) το λήμμα για τον Γιώργο Μπαλάνο στην Ουικιπέντια. (http://en.wikipedia.org/wiki/Balanos_Georgios)
Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο ηλεκτρονικό δημοσίευμα είναι πολύ συνοπτικό και σε κάποια σημεία αποτελεί μία ίσως μονομερή «ανάγνωση» των όσων έχει γράψει στα βιβλία και τα άρθρα του ο Γ. Μπαλάνος, ωστόσο αποτελεί σαφώς μια καλή ευκαιρία για να θιγούν ορισμένα πολύ σημαντικά ζητήματα.
Θα ήθελα πάντως να σημειώσω ότι ένας άνθρωπος που γράφει όσα θα παραθέσω αμέσως πιο κάτω πόρρω απέχει του να διακατέχεται από «κρυφή προσωπική ματαιοδοξία (καθώς επιθυμεί να παρουσιάζεται εμμέσως πλην σαφώς ως φύλακας μιας μυστικής γνώσης).» Αλλά, ξέρετε, ο καθένας, τελικά, διαβάζει αυτά που θέλει ο ίδιος να διαβάσει.
«Χιλιάδες χρόνια τώρα αγοράζετε ‘γουρούνι στο σακί’ με όλες εκείνες τις μεθόδους, ιδέες, διδασκαλίες κλπ που υπόσχονται σωτηρία μετά θάνατον, σωτηρία στο μέλλον, σωτηρία σ’ υπερβατικές αλήθειες, σωτηρία αν ακολουθήσετε τον ‘δάσκαλο’ ή τον ‘ηγέτη’.» ( Η Μεθοδολογία της Έρευνας )
«Απαγορευμένες γνώσεις... σου λέει ο άλλος. Τί θα πει αυτό; Απαγορευμένες γνώσεις; Μμμ... Μπορεί... Αλλά μπορεί και όχι. Τελικά... μπα... δεν ξέρω, ούτε και μπορώ ν’ αποφασίσω αν ταιριάζει ή αν είναι σωστή αυτή η φράση. Τελικά... δεν υπάρχει τελικά! Το μόνο που θα μπορούσα να πω εδώ είναι ότι η κάθε γνώση είναι απαγορευμένη αν δεν καταβάλλει κανείς προσπάθεια να την αποκτήσει, και η κάθε γνώση είναι ελεύθερη αν καταβάλλει κανείς την αναγκαία προσπάθεια. Ελάχιστοι καταβάλλουν το σχετικό αντίτιμο της προσπάθειας και, κατά συνέπεια, ελάχιστοι αποκτούν τη γνώση. Γενικά η κάθε γνώση είναι απαγορευμένη σε όσους δε θέλουν να μπουν στον κόπο να την αποκτήσουν. Τίποτα το παράξενο σ’ αυτό. Εγώ, σαν καλός οικοδεσπότης, σας έδειξα τη σχολή, σας έδειξα τους δασκάλους της, σας έδωσα και μια γεύση από τα σχετικά βιβλία του προγράμματος. Τα βιβλία με τις απαγορευμένες γνώσεις. (...) οι πόρτες τόσο της σχολής όσο και της βιβλιοθήκης παραμένουν πάντα ανοιχτές.» ( «Το παραμύθι που ξέχασε να πει η Σεχραζάτ...», Strange, Μάρτιος 2000)
«Αλλά, πάλι, ποιός τα πιστεύει όλα αυτά; Δεν μοιάζουν φοβερά με παραμύθι; Αρκεί και μόνο το γεγονός ότι σας το λέω εγώ για να σας πείσει;
Αν ναι, σας ευχαριστώ, αλλά δεν κάνετε καθόλου καλά. Υπάρχει μια πολύ καλύτερη μέθοδος για να διαπιστώσετε την αλήθεια. Είναι ο δρόμος της δικής σας θεωρητικής ή και της πρακτικής προσωπικής έρευνας.[σελ.55]
Όμως, ακόμα και στην περίπτωση που –κακώς- πιστεύετε τυφλά τα όσα αναφέρω, σίγουρα θ’ αναρωτιέστε πού ή πώς τα έμαθα όλα αυτά. Άραγε λέω αλήθεια τώρα ή ψέματα; Είναι τώρα μέρα ή νύχτα έξω;
Και γιατί δεν βγαίνετε στην πόρτα να δείτε;
Αντί ν’ αναρωτιέστε –ή, ακόμη πιο ανόητο, να ρωτάτε εμένα!- αν είναι αλήθεια ή όχι όλα αυτά που αναφέρω, δεν θα ήταν πιο σωστό να επιχειρήσετε να το διαπιστώσετε μόνοι σας;
Όταν σας δείχνω τόσο ξεκάθαρα το ουράνιο τόξο, πώς γίνεται να μου ζητάτε να σας εξηγήσω πιο απλά τη σύνθεση του άσπρου χρώματος; Μα... δεν έχετε παρά να κοιτάξετε το ουράνιο τόξο για να τη δείτε![σ.161-2]
Δίχως τις παρωπίδες των ονομάτων θα δείτε καθαρά πολλά πράγματα που τώρα σας φαίνονται θολά και μυστηριώδη.[σ.178]
Μην ξεχνάτε: η γλώσσα των συμβόλων είναι ένα χρήσιμο εργαλείο όταν βρίσκεται στα χέρια σας, αλλά γίνεται λαιμαριά σκλάβου όταν φορεθεί στο σβέρκο σας.[σ.179]» ( Αινίγματα Σε Γκρίζο Φόντο )
« (...) ήδη στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση προϋπάρχει ο βασικός πυρήνας των γνώσεων που αφορούν στο Κοσμικό Δίκτυο.
Αυτός ο βασικός γνωστικός πυρήνας έχει συνήθως τη μορφή ‘αρχετύπων’, δηλαδή κάποιων πανανθρώπινων θεμελιωδών γνώσεων που βρίσκονται αποτυπωμένες στον ίδιο μας τον γενετικό κώδικα ή, αν θέλετε, στη φυλετική μνήμη κάθε ανθρώπου, ασχέτως εποχής ή ράτσας.[σ.32-34]
Και αν συχνά αναπολούμε με σχεδόν οδυνηρή νοσταλγία κάποια πράγματα που χάθηκαν, ίσως αυτό συμβαίνει γιατί βαθιά μέσα μας ξέρουμε ότι είναι πράγματα που κάποτε μπορεί να τα ξαναβρούμε.[σ.79]
Αλλά τί ακριβώς νομίζεις ότι ‘τολμάς’, φίλε αναγνώστη; Έχεις καταλάβει τί σημαίνει το να γνωρίσεις αληθινά τις βαθύτερες όψεις του εαυτού σου, να τις δαμάσεις και ν’ αντλήσεις από αυτές τις απαιτούμενες δυνάμεις;[σ.104]» ( Οι Δρόμοι Της Γνώσης )