Απόψε το βράδυ είχα μία ενδιαφέρουσα εμπειρία, την οποία θα ήθελα να μοιραστώ και θα ήταν ενδιαφέρον αν το ίδιο είχε συμβεί και σε άλλους συνοδοιπόρους.
Μετά από την χειμέρια νάρκη, χειμώνας γαρ, λέω και εγώ να βγω μια περιπατητική με ένα φίλο, στην περιοχή των Κάτω Πατησίων. Μπαίνουμε στο mood και προχωράμε. Ανηφορίζοντας έναν παράδρομο έχω έντονη την αίσθηση ότι είμαι σε άλλη περιοχή, συγκεκριμένα στην περιοχή του Κολωνού. Το λέω στον φίλο, ο οποίος δεν το βλέπει, μιας και είναι πιο γειωμένος εκείνη την στιγμή. Τέλος πάντων, προσπαθώ να "χαθώ" και να δω αν μπορώ να μεταφερθώ στην άλλη περιοχή που μου προκαλεί τα αντίστοιχα συναισθήματα (αυτό ίσως σηκώνει κάποια ανάλυση, αλλά δεν είναι της παρούσης). Προχωρώντας λοιπόν, προς τις γραμμές του τραίνου, λέω στον φίλο να πάμε στο αριστερό πεζοδρόμιο, μιας και εκεί υπήρχε καπάκι με πεντάκτινο, το οποίο όντως υπήρχε μετά από δύο στενά, αλλά εγώ το ήξερα στο αντίστοιχο σημείο στο δρομάκι του Κολωνού. Το περίεργο είναι ότι το αίσθημα του οικείου ήταν πολύ έντονο, μάλιστα στο τέλος τόσο του δρόμου των Πατησίων όσο και αυτού του Κολωνού υπάρχουν γραμμές τραίνου, του ΗΣΑΠ στην μία περίπτωση και του ΟΣΕ στην άλλη.
Είναι άραγε δυνατόν, ένα pattern να ακολουθείται σε πολλές περιπτώσεις; Στην προκειμένη είχαμε ένα δρομάκι με ένα καπάκι σε ένα συγκεκριμένο σημείο, που προκαλεί κάποια έντονα θετικά συναισθήματα και περπατώντας το βρίσκεσαι "αλλού", μόνο που αυτό το δρομάκι βρίσκεται σε τουλάχιστον δύο περιοχές της Αθήνας. Αν ήμουν μόνος μου και περπατούσα σε αυτό το δρομάκι, κάνοντας το αντίστοιχο "κλικ" στον εγκέφαλό μου, δεν θα ήξερα σε ποια περιοχή της Αθήνας βρισκόμουν.
Προχωρώντας λίγο πιο βαθιά, παλαιότερα είχα μία άλλη φαεινή ιδέα (ποιος μου είπε να διαβάζω αυτά που διαβάζω; Καλά να πάθω!
). Βρισκόμενος στο υπόγειο πάρκινγκ ενός μεγάλου καταστήματος στην Κηφισίας, οδηγούσα το αυτοκίνητο για να βγω στον δρόμο. Το ίδιο μαγαζί υπάρχει και σε άλλη περιοχή (Carrefoure) και οδηγώντας στο υπόγειο πάρκινγκ του είχα μία αντίστοιχη αίσθηση.
Άραγε κάποιος με αρκετή προσωπική δύναμη να πλάσει μία Πραγματικότητα, μπορεί την στιγμή που νιώθει ένα "μαγικό" συναίσθημα, να μεταπηδήσει από το ένα χωροχρονικό σημείο στο άλλο;