από Melime Osta » 18 Ιουν 2009, 11:55
Πολύ καλές και βοηθητικές οι επισημάνσεις και οι συμπληρωματικές πληροφορίες όλων σας! Να καλωσορίσουμε επίσης το νέο μέλος SamanosGr.
Ο κύριος Μπαλάνος έχει αναφερθεί στο θέμα των γκραφίτι (δείτε το άρθρο «Οι γραφές στον τοίχο» στο βιβλίο «Αντανακλάσεις σε βαθιά νερά»)
Στο συγκεκριμένο άρθρο διαβάζουμε ότι το μυστήριο δεν βρίσκεται στο χέρι που τα έφτιαξε, αλλά στο νου πίσω από το χέρι. Εκεί που πρέπει να εστιάσουμε είναι στον στόχο αυτών των «υπογραφών» - «σφραγίδων» και στον κατευθυντήριο νου πίσω από αυτά, που ίσως ελέγχει το ασυνείδητο των ανθρώπων που τα γράφουν.
«Όταν το χέρι σχεδιάζει – οτιδήποτε κι αν σχεδιάζει – στην πραγματικότητα υπακούει σε μια τεράστια σειρά από νευρικές ηλεκτροχημικές ώσεις που πηγάζουν από κάποιο εγκεφαλικό κέντρο. Αν το εγκεφαλικό κέντρο βρεθεί μέσα στο αντίστοιχο πεδίο, είναι επόμενο να κάνει μια αναδιάταξη μέσα στο αντίστοιχο είδος και τη μορφή των νευρικών μηνυμάτων που στέλνει προς τα δάχτυλα, με αποτέλεσμα το χέρι να σχεδιάζει, όχι πλέον με βάση τα μηνύματα του προσωπικού μας εγκεφαλικού κέντρου, αλλά με βάση τα κατευθυντήρια μηνύματα του εξωτερικού πεδίου!» (απόσπασμα από το προαναφερθέν άρθρο)
Σκέφτομαι λοιπόν, πόσο εφικτή είναι μια απόπειρα ταξινόμησης των "μυνημάτων-σφραγίδων" σε εσκεμμένα ή ασυνείδητα με επιπλέον υποταξινομήσεις βάση των κινήτρων; Που σταματάει άραγε το συνειδητό και αρχίζει το ασυνείδητο στις πράξεις μας... ποιος μπορεί να το πει με σιγουριά; Κάτι μπορεί να γίνεται συνειδητά απο έναν άνθρωπο, αλλά να μην αντιλαμβάνεται ότι το κάνει επηρεασμένος απο το πεδίο που βρίσκεται, για παράδειγμα. Θα μπορούσα να σκεφτώ πολλές εναλλακτικές ερμηνείες, αλλά όλες θα κατέληγαν ότι απόλυτα συνειδητές και εσκεμμένες πράξεις δεν μπορούν να υπάρξουν (συγχωρήστε μου εδώ την απολυτότητά μου).
Οι λέξεις φτιάχνουν πραγματικότητα.
Σε άλλο άρθρο (δείτε το «Με σινιάλα και με λόγια γλαφυρά» στο ίδιο βιβλίο του κυριου Μπαλάνου) γράφει:
«Είναι γεγονός ότι μπορείς να εμφυτεύσεις εσκεμμένως συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά σε προμελετημένους οπτικούς ή/και ακουστικούς «τόπους» και να αλλοιώσεις έτσι σε κάποιο χρόνο τον όλο τρόπο σκέψης τεραστίων ομάδων πληθυσμού, εθνών, κρατών και – πιο μακροπρόθεσμα – όλης της ανθρωπότητας.»
Είναι τα γκράφιτι ένα όπλο στο πλαίσιο ενός αθέατου πολέμου;
Αποτελούν οι λέξεις ένα είδος «μαγικών οργάνων» που οι δονήσεις τους διεγείρουν αντίλαλους στη συνείδηση του θεατή;
Συμμορφώνεται ο θεατής στο μήνυμα ανεξαρτήτως της συνείδησης ή της βούλησής του;
Πιστεύω ότι η θέση του κύριου Μπαλάνου στο άρθρο που αναφέρθηκα είναι ένα πολύ καλό σημείο προβληματισμού και ερέθισμα για έρευνα.
Αν έχουμε να κάνουμε με κάποια ιδιαίτερης φύσεως όπλα, αν όντως πρόκειται για μια τεχνική…. προτιμώ να εστιάσω στην εξής πληροφορία:
«Φυσικά, η ίδια τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί τόσο με εχθρικές προθέσεις όσο και με φιλικές προθέσεις, αντίρροπες στις προηγούμενες.»
Αν πέσει παραπάνω σκοτάδι… ε τι να πω… ας σφυρίξουμε αμέριμνα….
Walk through your days as a creature with folded wings, conscious
of the possession of another element and your ability to enter it.
(Stewart Edward White)
Mysticism is not psychotherapy (Israel Regardie)
/-.-\
Από τα γραφόμενά σου διακρίνεται άτομο ευαίσθητο στις επιρροές, και βρήκα πολύ ενδιαφέρον το σχόλιό σου για τη λέξη "άγχος". Ομολογώ, όμως, ότι δεν κατάλαβα τους συνδυασμούς στην κατηγοριοποίησή σου. Ίσως και να είναι σωστές, όμως, αφού είναι βιωματικές. Βέβαια, προσωπικά προτιμώ εδώ να διαβάσω την άποψή σου για τα αντικειμενικά φαινόμενα, γιατί τα ψυχολογικά είναι κατά κύριο λόγο ατομικά. 
