Μην γκρεμίζετε τα... σπίτια!

[Πολεμιστής της Φλόγας]

Αντιγράφω από το βιβλίο "Κάτι που Έρπει... Σαν Σκιά (Μππρρρ, έξω από 'δώ) του Γιώργου Μπαλάνου:
... Τί στην ευχή! Τι επιλεκτική μανία κατεδαφίσεων και ανακαινίσεων ήταν αυτή; Ήταν σύμπτωση ότι μόλις που είχαν αρχίσει να μας τραβούν την προσοχή και να τα παρατηρούμε κάπως πιο συστηματικά υπήρξε παρέμβαση και στα επτά κτίσματα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, φράζοντας άνευ λόγου και αιτίες πόρτες με τσιμέντο ή κατεδαφίζοντάς το, λες και κάποιος να ήθελε να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια μας;

Πω πω φαντασία, ε; Να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στην... Πργματικότητα;
Για να τα δείτε και εσείς, δεν έχετε παρά να κλείσετε την TV και να βγάλετε τον σκύλο σας βόλτα. Σε πρώτη φάση δείτε πόσα καινούρια, πανάκριβα σπίτια έχουν ξεπροβάλλει δίπλα σε χαμόσπιτα. Τί; Γιατί δεν τα έδωσαν και αυτά αντιπαροχή; Χμμ, ποιος ξέρει... Συνεχίζουμε.
Σημειώστε τον αριθμό του δρόμου που βρισκόντουσαν πριν κατεδαφιστούν. Ποιοι αριθμοί έρχονται πολύ συχνά μπροστά σας;
Όλα αυτά τα γαυγίσματα από σκυλιά, από που προέρχονται;
Ups, μισό λεπτό. Γιατί γαυγίζει ο σκύλος σας, κοιτώντας πίσω σας, αφού δεν είναι κανείς.
Για ρίξτε μία ματιά και στο ποια καπάκια (ξέρετε, τα γνωστά-άγνωστα) βρίσκονται σε αυτόν τον δρόμο, κοντά στα σπίτια.
Άντε τώρα που έχουμε χρόνο, γιατί από Σεπτέμβριο αρχίζουν ξανά τα reality. Περιμένω πώς και πώς την Φάρμα.
Μέχρι τότε, για ρίξτε μία ματιά στο άρθρο του Γιώργου Μπαλάνου "Η Μορφή και η Διάταξη" περιοδικό Ανεξήγητο, Φεβρουάριος 2002.

[Locus-7]

Αγαπητέ Πολεμιστή της Φλόγας,
οι συνειρμοί που εκφράζεις με τα σπίτια και τους αριθμούς είναι ένα πολύ ενδιαφέρον pattern!
Μήνυμα προς τα μέλη: Μια ενδιαφέρουσα τεχνική, όπως αυτή που αναφέρει ο ΠτΦ, είναι ο συνδυασμός πολλών μικρών τέτοιων στοιχείων, ακόμη και των πιο μικρών συμπτώσεων, που δημιουργούν έναν καμβά, ένα πλέγμα του Κοσμικού Δικτύου πάνω στο οποίο μπορούμε να "κινηθούμε" (κυριολεκτικά)!
Όσον αφορά την επιδημία γκρεμίσματος παλιών σπιτιών, μπορούμε κι εμείς να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, και να εντοπίσουμε νέα ενδιαφέροντα κτίσματα. Δυστυχώς, βέβαια, στις πολυκατοικίες το πεδίο αυτό αποδυναμώνεται, λόγω του μεγάλου αριθμού κατοίκων σε αυτές, κάτι που αλλοιώνει το προφίλ. Όμως μπορούμε, γι' αρχή, να χρησιμοποιήσουμε δείκτες όπως τα καπάκια, οι παράξενες γωνίες κ.λπ.
Καλή συνέχεια

[Lilith]

Όσοι μένετε Θεσσαλονίκη θα το ξέρετε, το ιδιαίτερο δηλαδή ενδιαφέρον που παρουσιάζει η παλιά πόλη, ας αναφερθούμε λοιπόν σε αυτή. Το κομμάτι αυτό είναι ιδανικό για τις βόλτες σας τις τελευταίες βραδυνές και τις πρώτες πρωινές ώρες. Παλιότερα και εκεί τους είχε πιάσει μια μανία κατεδαφίσεως παλαιών κατοικιών. Το μέρος είναι ιδανικό επίσης για πολλά πειράματα και διαθέτει τρομερές αντιθέσεις. Υπάρχουν μέρη τα οποία σε καταβροχθίζουν και άλλα στα οποία θα έπαιρνες όρκο πως μέσα από τα χαλάσματα κάποιος κάνει πάρτι! (Σαν τουριστικός οδηγός ακούγομαι!). Ιδιαίτερα έντονη σε κάποιες περιοχές είναι η ύπαρξη 'φρουρού' που σε 'συνοδεύει' μέχρι να απομακρυνθείς από την 'επικίνδυνη' περιοχή. Αν θέλουμε να οριοθετήσουμε την περιοχή, εκτείνεται από λίγο πιο πίσω από τα κάστρα μέχρι την οδό Ολυμπιάδος. Καλό περίπατο!

[lyngas]

Η παρατήρησή μου είναι ότι με το γκρέμισμα των παλαιών σπιτιών και την άνέγερση πολυκατοικιών αλλάζει το πλέγμα ( δίκτυο ) της πόλης σύμφωνα όμως με νέους κανόνες. Κατοικούμε πλέον εγκλωβισμένοι στα διαμερίσματα - κλουβιά και γκρινιάζουμε εάν έχουμε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος κάνοντας συγχρόνως και αντίσταση του καναπέ. Γνωρίζει κανείς περί αστυμαγείας ;

[Περσεφόνη]

Και τί είναι αυτή η "αστυμαγεία" (ερωτηματικό). Καταλαβαίνω τα επιμέρους συνθετικά της λέξης, αλλά όλο μαζί χρειάζεται ερμηνεία.

[Locus-7]

Η λέξη αστυμαγεία (εξαιρετική μετάφραση της λέξης urbanomancy από τον lynga!) μας παραπέμπει στις μαγικές καταστάσεις που προκύπτουν από τη ζωή σε μεγάλες πόλεις. Το πώς η κοινή ζωή τόσων εκατομμυρίων ανθρώπων σε τόσο μικρές εκτάσεις γης, (όπως αυτές που καταλαμβάνουν οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις), δημιουργεί συνδυασμούς δυνάμεων, πεδίων και ενέργειας που να εμφανίζουν αυθύπαρκτες και αυτοτροφοδοτούμενες ενεργειακές ροές. Ο άνθρωπος στους προηγούμενους αιώνες ζούσε πολύ κοντά στη φύση, και ήταν η φυσική μαγεία εκείνη που τον συντρόφευε στις «πέραν του ορατού» αναζητήσεις του. Στην εποχή μας είμαστε μάρτυρες μιας νέας μορφής μαγείας, εκείνης που προκύπτει από το σημερινό αστικό τρόπο ζωής.
Ήδη ο Γιώργος Μπαλάνος αναφέρεται στην πρακτική άσκηση αυτής της μαγείας εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες. Εφαρμογές της είναι η περιπατητική τεχνική, η μελέτη φαινομένων όπως τα καπάκια της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων, και πολλά άλλα για τα οποία οι τακτικοί αναγνώστες του τον έχουν παρακολουθήσει να αναπτύσσει τόσο στα άρθρα των περιοδικών με τα οποία έχει κατά καιρούς συνεργαστεί, σε εκπομπές στην τηλεόραση, αλλά και σε πολλά βιβλία του. (Το γεγονός ότι πολλοί σφετερίζονται τα κείμενά του χωρίς μνεία της πηγής εν είδει προσωπικής επιφοίτησης-!-, ας μην μας παραπέμψει, για το παρόν πεντάλεπτο τουλάχιστον, σε σκιώδη φαινόμενα…)
Είμαστε βέβαιοι, ότι όλοι έχουν διδαχτεί πώς να ζουν και να βλέπουν «Με Άλλα Μάτια», ασυνείδητα ή ενσυνείδητα. Όταν η παρομοίωση «των πολύβουων λεωφόρων μας με ασφάλτινα ποτάμια που στις κοίτες τους κυλούν ζωντανά μεταλλικά κύματα» ξυπνά μέσα μας τη διάθεση για να γνωρίσουμε, σαν να ήταν η πρώτη φορά, την τόσο οικεία αλλά και τόσο άγνωστη μικρή ή μεγάλη πόλη μας…
Οι εμπειρίες σίγουρα πολλές, και τα φώτα που αναφέρουν ο Πολεμιστής της Φλόγας και ο Παναγιώτης εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο. Στο πλαίσιο της ζωής κάθε πόλης που ζει τη δική της μυστική ζωή μαζί μ’ εκείνη των κατοίκων της.
Αγαπητέ Lynga, θα ήθελες να μας αναφέρεις περισσότερα πράγματα για το νέο πλέγμα (δίκτυο) των πολεών μας; Είναι ένα θέμα εξαιρετικού ενδιαφέροντος...

[lyngas]

Η ιδέα ξεκίνησε με την περιπατητική τεχνική του Γ. Μπαλάνου. Εκεί για πρώτη φορά μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει πόσα μυστικά κρύβονται κυριολεκτικά εμπρός στα μάτια μας. Συνειρμικά η σκέψη μου οδηγήθηκε στην θαυμάσια ταινία Dark City, και σε ιστοσελίδες που περιγράφουν διάφορα σύμβολα στους χάρτες των πόλεων. Κατά την εφαρμογή της περιπατητικής τεχνικής, ανακάλυψα αριθμούς σπιτιών να λέιπουν ( πχ 4, 4β, 5 ), ακόμη και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα να έχουν τον ίδιο αριθμό (π.χ 155 α-ζ). Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με :
α) τα παλαιά σπίτια που συνυπάρχουν με τις σύγχρονες οικοδομές
β) τα καπάκια της Αθήνας
γ) τα μικρά στενά δρομάκια που διατηρούνται παρά την ανοικοδόμηση πολυκατοικιών
δ) τον περίεργο φωτισμό ( απόχρωση) σπιτιών αλλά και πάρκων
ε) τα στρογγυλά φώτα σε δημόσιους χώρους και δρόμους που μου δίνουν την εντύπωση οτι προς τα κάπου συγκλίνουν ή έχουν γεωμετρική διάταξη
στ) μερικούς δρόμους που παραμένουν σκοτεινοί ενώ οι διπλανοί τους φωτίζονται
ζ) κλεισμένες εισόδους στοών
η) τα graffiti που αλλάζουν απο περιοχή σε περιοχή και περιέχουν μυνήματα
θ) την ανάπτυξη δικτύων όπως τηλεφωνικού, ηλεκτρικού, αποχετευτικού
ι) την δημιουργία προκαθορισμένων σημείων συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού ανθρώπων ( γήπεδα, συναυλίες κλπ)
δημιουργούν προβληματισμούς όπως:
Η πόλη στην αρχική της μορφή ήταν μικρή, δεν είχε αποξενωθεί από την φύση και η επέκτασή της γινόταν οριζόντια.
Η σύγχρονη μεγαλούπολη έχει επέμβει δραστικά στο φυσικό περιβάλλον και έχει επιβάλλει την αποξένωση ( και την αλλοίωση )του ανθρώπου, της χλωρίδας και της πανίδας απο την φύση. Οικοδομήθηκε καθ' ύψος ( πάνω και κάτω απο την επιφάνεια της γής ) και αναγκάζει τους κατοίκους της να ζούν σε οριζόντιες ιδιοκτησίες - τύμβους σε κοινόβια που ονομάζονται πολυκατοικίες. Δημιουργήθηκαν περιοχές ( η κάθε μία με τα δικά της χαρακτηριστικά κατοίκων , κατοικιών κλπ ), δρόμοι οι οποίοι έχουν ονόματα συνήθως κατά ομάδες ( πχ σε μία περιοχή να κυριαρχούν τα αρχαιοελληνικά ονόματα ) και αποτελούν τις καθημερινές διαδρομές πάρα πολλών ανθρώπων, νοσοκομεία όπου συσσωρεύεται ο ανθρώπινος πόνος και δυστυχία, τόπους εργασίας με τον εργασιακό φορέα να συνιστά οντότητα αφού απαιτεί τον ίδιο τρόπο σκέψης,την ίδια συμπεριφορά, την αφοσίωση του εργαζομένου και την διαρκή προσοχή του, ναούς για τις λατρευτικές ανάγκες, κέντρα διασκεδάσεως που λειτουργούν μόνο την νύχτα, άφθονο βομβαρδισμό με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που μεταφράζεται σε εικόνα στην τηλεόραση και ήχο στο φορητό τηλέφωνο (κινητό ) κλπ.
Συνεπώς η μεγαλούπολη συνιστά ένα χαοτικό ζώντα οργανισμό με δική του νομοτέλεια, κανόνες και ενεργειακές ροές. Έναν οργανισμό που αναπνέει, μεταβάλλεται συνεχώς και έχει τον δικό του θόρυβο και οσμή. Σ' αυτόν μεγαλώνει η νέα γενιά των παιδιών του "καλοριφέρ" ( που παρουσιάζουν κατά κανόνα αυξημένη νοσηρότητα), τα οποία μαθαίνουν να "ανέχονται" τους μεταλλαγμένους, ενώ η εκπαίδευσή τους περιέχει άφθονη δόση τεχνολογίας σε βάρος της κλασσικής παιδείας. Επίσης στη μεγαλούπολη δημιουργείται η νομαδική φυλή των αστέγων και ρακοσυλλεκτών.
Έχουμε μάθει να παρατηρούμε μόνο κατά την φορά της κίνησής μας στο έδαφος. Οι άνθρωποι συνήθως δεν κοιτάζουν ψηλά και όταν ακόμη βγαίνουν στο μπαλκόνι βλέπουν την απέναντι πολυκατοικία και έχουν περιορισμένο οπτικό πεδίο. Λείπει ο ορίζοντας.
Θα ήταν ενδιαφέρον εάν μπορούσαμε να έχουμε μια τριδιάστατη απεικόνιση της μεγαλούπολης ώστε να υπάρχει ελευθερία κίνησης και εξερεύνησης σε διάφορα επίπεδα.
Τώρα υποστηρίζεται πως μερικοί έχουν την δυνατότητα να επέμβουν και να τροποποιήσουν το πλέγμα της πόλης. Εκείνο που έχουν στον νού τους είναι ότι στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μία πόλη Η ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΗ ΠΟΛΗ και όλες οι άλλες είναι αντανακλάσεις της. Ίσως και το όνομα της πόλης να παίζει κάποιο ρόλο.

[Περσεφόνη]

Αγαπητέ Λύγκα,

Βρίσκω όλες τις παρατηρήσεις σου για τις μοντέρνες μεγαλουπόλεις και τα ενεργειακά (?) τους πλέγματα πολύ ενδιαφέρουσες. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να μου διαφεύγει στο που οδηγούν όλα αυτά.

Για παράδειγμα> μπορώ εύκολα να καταλάβω ότι ζώντας δίπλα σε ένα νοσοκομείο, ακούς συνέχεια τις σειρήνες να προαγγέλλουν τα επείγοντα περιστατικά και τον κίνδυνο. Πράγμα που σου υπενθυμίζει πόσο εύθραστη είναι η ανθρώπινη ζωή... και αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ή θετικά τον τρόπο που σκέπτεσαι ή αισθάνεσαι. Από μια άλλη πλευρά πάλι, ο συγκεντρωμένος πόνος μπορεί να "κάθεται" σαν βαρύ σύννεφο πάνω από το σπίτι σου και να σου δημιουργεί μια αίσθηση βαρυθυμίας και ανασφάλειας που δεν εξηγείται "λογικά".

Αλλά το ότι μερικοί δρόμοι είναι ιδιαιτέρως φωτισμένοι από άλλους γιατί κατ΄ανάγκη να σημαίνει κάτι πέρα από τη δημιουργία αίσθησης ασφάλειας σε όσους κατοικούν εκεί γύρω? Και γιατί η ανάπτυξη του συστήματος των υπονόμων ή του ηλεκτρικού, τηλεφωνικού δικτύου να αποτελεί κάτι πέρα από την ικανοποίηση των απλών καθημερινών αναγκών του πολίτη... ΄Επειτα τα μικρά δρομάκια που επιβιώνουν από το κτίσιμο των πολυκατοικιών θα μπορούσε να εξηγηθεί περισσότερο πολεοδομικά και λιγότερο μαγικά...

Δεν αμφισβητώ τις παρατηρήσεις σου, απλώς δεν πολυκαταλαβαίνω σε ποιές σκέψεις θα πρέπει να οδηγηθώ. Μήπως τελικά ονομάζουμε κάτι "μαγικό" όταν δεν είμαστε σε θέση να το εξηγήσουμε επαρκώς?

[lyngas]

Αγαπητή Περσεφόνη
Τα μικρά στενά δρομάκια δεν εξηγούνται με καμμία πολεοδομική λογική σε μία πυκνοκατοικημένη πόλη, και το πιό περίεργο είναι ότι σχηματίζουν γεωμετρικά σχήματα, ίσως και σύμβολα.
Χαρακτήρισα την μεγαλόπολη σαν ένα χαοτικό ζωντανό οργανισμό, αυτός δε αποτελείται από επιμέρους στοιχεία ( δίκτυα ).
Το τηλεφωνικό δίκτυο μεταφέρει σκέψεις και ιδέες. Το ηλεκτρικό δίκτυο μεταφέρει ενέργεια και επιτρέπει (εκτός των άλλων ) τον φωτισμό της πόλης ( η πόλη αλλάζει την νύχτα ). Τελικά δές τον χάρτη της πόλης κάπως διαφορετικά, σαν ένα τεράστιο κρυπτόγραμμα.

[Swamp Thing]

Μερικές απαντήσεις σε ερωτήματα που περιμένουν να διατυπωθούν:

α. Ενας εκπληκτικός οικοδομικός οργασμός συντελείται στην περιοχή της Κυψέλης

β. Βλέπω ολοένα και περισσότερα σπασμένα καπάκια (από τα γνωστά, με τα σύμβολα) στους δρόμους της ίδιας περιοχής. Και μάλιστα σε σημεία που είναι δύσκολο να σπάσουν από παρκαρίσματα αυτοκινήτων.

γ. Ενα περίεργο (σκιώδες;) παλιό σπίτι υπήρχε κάποτε στην οδό Αγίας Παρασκευής στα Πατήσια και γκρεμίστηκε σε ανύποπτο χρόνο για να χτιστεί εκεί ένα περίεργο, ψυχρό οίκημα. Κάπου εκεί κοντά βρίσκεται και ένα κτίσμα της οδού Πάτμου που έγινε πολύ γνωστό τώρα τελευταία

δ. Σε κάποιο αμερικανικό νεκροταφείο τρίζουν τα κόκαλα του Φριτς Λάιμπερ.

ε. Ο Γ.Μ. αναφέρει τα περίεργα στρώματα που σέρνονται στους δρόμους. Τώρα τελευταία σέρνονται μικρότερα σε διαστάσεις στρώματα -σαν μεγάλα μαξιλάρια καναπέ.

στ. ΕΛΕΟΣ! Αλλο τα RPG και άλλο η αυθεντική έρευνα του Αγνώστου!!