We are property!

[Vasilis]

Τιιιί; να συμφωνήσουμε;!
Τότε...θα διαφωνούσα στη συμφωνία!!!
Και να ξέρεις, τα σημεία αναφοράς....
προσπαθώ να τα σβήνω...

[graff]

Καθόλου δεν πρέπει να γίνεται κουβέντα για το ποιός είναι καλύτερος, ο άνθρωπος ή τα ζώα γιατί εξαρτάται από το αν είσαι άνθρωπος ή ζώο. Μετά έρχεται μια φυσική αίσθηση δικαιοσύνης που την έχουνε τα ζώα μα όχι οι άνθρωποι.

[Mr. Hayde]

Με αφορμή το site (με τα βίντεο βασανισμών και εκτελέσεων γατιών και σκυλιών) που έδωσε ο Πολεμιστής στη διπλανή ενότητα δεν έχει λόγια να πει κανείς.
Απλά θα ήθελα ν' αναφέρω μια περίπτωση που είδα στο t.v και μου έκανε εντύπωση.

Η κάμερα κατέγραφε τις εντυπώσεις ενός γκρουπ κινέζων που επισκεπτόταν την χώρα μας, με όλα τα καλά και τα κακά!
Σε κάποια στιγμή κάπου στου Φιλοπάππου - και μετά το πέρας της επίσκεψης τους στην Ακρόπολη - και εκεί που βολτάριζαν στο αλσύλιο, πετυχαίνουν ένα αδέσποτο σκύλο. Τον κοιτάζουν καλά καλά, είναι πάντα σε απόσταση και έτοιμοι να οπισθοχωρήσουν φοβισμένα. Ρωτούν λοιπόν τη δημοσιογράφα;
Που βρέθηκε αυτός;
Η δ τους απαντά ότι είναι αδέςσποτος χαιδεύοντας τον.
Ανακουφισμένοι -βλέποντας τη κίνηση- της λένε ότι στη χώρα τους δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και ότι δεν είναι σωστό να κυκλοφορούν έτσι ελεύθερα.

[DarkMoon]

Απ' ότι φαίνεται, η κουλτούρα τους σχετικά με τα ζώα είναι, δυστυχώς, όπως των Δυτικών πριν μερικούς αιώνες (π.χ. που έκαιγαν τις γάτες για δαίμονες!) . Ας ελπίσουμε ότι η επίδραση της Δύσης θα είναι θετική σ' αυτόν τον τομέα, προς όφελος των ζώων (πάντα) .

[Σφαίρος]

Έχουμε δρόμο ακόμα για την ομογενοποίηση (παγκοσμιοποίηση το λένε για πιο πολίτικαλ κορρέκτ )

Κι ας λάβουμε υπ' όψιν και τον βαθύ ρατσισμό τών κινέζων...

...

http://manosantonaros.blogspot.com/2007 ... st_26.html

Αυτές τις μέρες κάνοντας βόλτες στην Ερμού, στο Σύνταγμα, στην Πλάκα, στο Θησείο… έπεσα πάνω σε μία θάλασσα Γιαπωνέζων.
...
Μου έκανε εντύπωση γιατί δεν ήταν σαν τους άλλους Γιαπωνέζους που έτσι κι αλλιώς έχουν κατακλύσει την Αθήνα.
...
Τούτοι εδώ ΔΕΝ χαμογελούσαν.
Καλημέρα, λές σε γιαπωνέζο και κατουριέται στα γέλια…
Συλληπητήρια του λες και χαμογελάει…
Ε,αυτοί εδώ ΔΕΝ χαμογελούσαν…
Δηλαδή… σνομπάριζαν.
Ηταν αφ’ υψηλού.
...

comment: αλλά έχω την εντύπωση πως είναι πλούσιοι κινέζοι και όχι γιαπωνέζοι

αλλά και το χαμόγελο τών γιαπωνέζων έχει διαφορετική σημασία από το χαμόγελο τών ευρωπαίων

[Mr. Hayde]

Κάποτε είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κινέζους από κοντά αφού η δουλειά μου είχε να κάνει μ' αυτούς.
Όσο και αν διέφεραν μεταξύ τους σαν άτομα πολλές φορές μου δινόταν η εντύπωση ότι τα άτομα αυτά ήταν το ένα και το αυτό.
Η αντίδραση τους ήταν συνήθως συλλογική - μετά από έντονους αλλά σύντομους καβγάδες - αφού λειτουργούν μέσα από ισχυρούς και μακροσκελείς οικογενειακούς δεσμούς.
Αυτό που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις - ακόμη και σε περίπτωση χιούμορ - πάντα υπήρχε μια αδιόρατη "μοχθηρία" ή τάση αυτής, η οποία μπορεί να βασίζεται στις εγγενείς επιταγές και χαραχτηριστικά της "βασίλισσας" - φυλής.
Με βάση αυτό το πρίσμα, η εξόντωση μερικών δεκάδων χιλιάδων από άτυχα τετράποδα ή και θαλάσσια θηλαστικά ίσον τίποτα γι' αυτούς, ενώ για εμάς ίσως πολλά
Ένας μέσα στο blog έκανε ένα ενδιαφέρον σχόλιο.
Δεν είναι λέει η εξόντωση, είναι η χαρά και η ικανοποίηση που έχουν όταν βασανίζουν και σκοτώνουν..
Τώρα θα μου πεις και άλλοι χαίρονται όταν βασανίζουν και σκοτώνουν, ποια η διαφορά;